| WSPIERAJĄ NAS |
|
| POZNAJEMY ZAGŁĘBIE |
E-book o historii Zagłębia Dąbrowskiego: 
|
| Projekty Realizowane |
      |
| Społeczność |
| Polecamy |
  Apel do mediów o uszanowanie różnorodności województwa Strona Piotra Bieleckiego |
| Historia Zagłębia Dąbrowskiego |
|
Jest to region, którego współczesne oblicze zostało ukształtowane głównie w XIX wieku, historycznie i kulturowo będący częścią Małopolski, lecz niepoprawnie często jest mylony ze Śląskiem. Obecne tereny Zagłębia w częściowo pokrywają się z terytorium istniejącego w latach 1433-1790 Księstwa Siewierskiego. Po III rozbiorze znalazły się one w pruskiej prowincji "Nowy Śląsk", od 1807 roku weszły w skład Księstwa Warszawskiego, a później Królestwa Polskiego, pod rosyjskim zaborem. Tereny te były w XIX wieku miejscem narodowych powstań, szczególnie styczniowego, kiedy powstańcy przez kilkanaście dni kontrolowali cały region. Terminu "Zagłębie" po raz pierwszy, w połowie XIX wieku użył Józef Patrycjusz Cieszkowski oznaczając tutejszy okręg rozwijającego się przemysłu. Nazwa utrwaliła się od wiodącego wówczas ośrodka jakim była wieś Dąbrowa. W związku z odkrytymi złożami węgla kamiennego, przygranicznym położeniem (styk granic trzech państw zaborczych), budową przez ten teren linii kolejowych warszawsko-wiedeńskiej oraz iwanogrodzko-dąbrowskiej w drugiej połowie XIX wieku nastąpił dynamiczny rozwój regionu, połączony z napływem ludności poszukującej pracy. Na początku XX wieku Zagłębie Dąbrowskie było najbardziej uprzemysłowioną częścią Królestwa Polskiego. Nie przekładało się to na pozycję materialną mieszkańców zapatrzonych na sąsiedni, pruski Śląsk, gdzie tamtejsi robotnicy mieli znacznie więcej przywilejów socjalnych. Sprawiało to, że Zagłębie stanowiło miejsce wystąpień robotników, którzy oprócz poprawy warunków życia chcieli też niepodległego państwa polskiego. Ziściło się to po 1918 roku, kiedy to region ten wszedł w skład powstałego państwa polskiego. W pierwszych latach po wojnie Zagłębiacy wspierali śląskich powstańców walczących o przynależność do państwa polskiego. Ostatecznie na Śląsku powstało autonomiczne województwo śląskie. Zagłębie znalazło się natomiast w województwie kieleckim, a Sosnowiec z czasem stał się jego niepisaną stolicą. Po II wojnie światowej większość terytorium znalazła się w województwie śląsko-dąbrowskim, potem katowickim. Nie licząc krótkich epizodów z okresu rządów zaborców regiony Zagłębia i Górnego Śląska znalazły się po raz pierwszy od kilkuset lat w jednej jednostce administracyjnej (szerzej napisał o tym Jarosław Krajniewski). Okres PRL dla Zagłębia oznaczał dalszy rozwój przemysłu ciężkiego, połączony z przybywaniem na te tereny ludności napływowej (głównie w latach 70-tych przy okazji powstawania "Huty Katowice") i zacieranie różnic z sąsiednim Śląskiem. Po 1989 roku nastąpiło załamanie dominujących w Zagłębiu gałęzi przemysłu, co spowodowało bezrobocie i odpływ ludności. Od 1999 roku większość Zagłębia znajduje się w województwie nazwanym śląskim. W tymże roku region odwiedził też Jan Paweł II, za którego pontyfikatu utworzono sosnowiecką diecezję obejmującą większość ziem Zagłębia. Szerzej:
|
|
Region w pigułce Historia Obszar i granice Herb i barwy Ludzie Legendy i podania Muzea i galerie Kinematografia Ciekawostki Kącik Regionalisty |
|
Doł±cz do nas czyli zapraszamy do działania |
|
Wesprzyj nasze działania |
Warte czytania        |
Nasi partnerzy   |
